Najważniejsze jest stworzenie bezpiecznego otoczenia. W domu seniora powinno być jak najmniej przeszkód – usunięte luźne dywaniki, kable czy niskie stoliki, które mogą być przyczyną potknięć. Ważna jest stała organizacja przestrzeni – przedmioty codziennego użytku, takie jak naczynia, ubrania czy leki, powinny znajdować się zawsze w tych samych miejscach, aby ułatwić orientację.
W komunikacji warto mówić wprost – zamiast wskazywać „tam” czy „tutaj”, lepiej podać konkretne informacje: „kubek stoi po Twojej prawej stronie”. Jeśli pomagamy seniorowi się przemieszczać, należy pozwolić mu trzymać się naszego ramienia i dostosować krok do jego tempa.
Codzienne czynności, takie jak gotowanie, ubieranie się czy sprzątanie, mogą wymagać wsparcia, ale warto zachęcać seniora do aktywności na miarę jego możliwości. Samodzielność, nawet w drobnych zadaniach, wzmacnia poczucie sprawczości i daje większą satysfakcję z życia.
Nie można zapominać o potrzebach emocjonalnych. Osoby tracące wzrok często odczuwają lęk i izolację. Obecność opiekuna, rozmowa i wspólne spędzanie czasu są równie ważne jak pomoc praktyczna. Zrozumienie i cierpliwość to fundamenty opieki nad seniorem z dysfunkcją wzroku.
Najnowsze komentarze